Painting Antoni Miro
The field has retreated
seeing it is man’s
convulsive assault.
What an abyss is laid bare
between the olive tree and man!
The animal that sings:
the animal that can
cry and take root
recalls its claws.
Claws that it covered
with smoothness and flowers,
but which, in the end, he bares
in all their cruelty.
They crackle in my hands.
Keep away from them, boy.
I am ready to flash them,
into your soft flesh.
I’ve turned into a tiger.
Move away, or I’ll tear you apart.
Today love is death,
and man lies in ambush for man.
ΠΡΩΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Το έδαφος υποχώρησε βλέποντας
τη σπαστική επίθεση του ανθρώπου
μια άβυσσος πάνω
απ’ τα ελαιόδεντρα και τον άνθρωπο.
Το κτήνος που τραγουδεί
και μπορεί να κλάψει
μπορεί ν’ απλώσει ρίζες
και να κρύψει τα νύχια του
που είχε στολίσει με λουλούδια
μα που φέρνουν όλη του τη βία.
Νύχια που κόβουν τα χέρια μου.
Απόφευγε τα παιδί μου
έτοιμος είμαι να τα μπήξω
στην απαλή σου σάρκα.
Σήμερα έχω γίνει τίγρις,
φύγε μακριά μην σε ξεσχίσω.
Σήμερα η αγάπη είναι θάνατος
κι ο άνθρωπος καιροφυλακτεί
για τον επόμενο άνθρωπο
Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη//Translated by Manolis Aligizakis
Miguel Hernández, Spain, 1910 – 28.3.1942
Libros Libertad 