YANNIS RITSOS-POEMS, Selected Books
Η Ελένη/Helen
Μια μέρα, που ένιωσα κάπως καλύτερα, τις παρακάλεσα πάλι
να μου βάψουν το πρόσωπο. Μου το ’βαψαν. Ζήτησα έναν καθρέφτη.
Το ’χαν βαμμένο πράσινο, με μαύρο στόμα. «Ευχαριστώ», τους είπα,
σα να μην είδα τίποτα παράδοξο. Εκείνες γελούσαν. Η μια τους
γδύθηκε ολότελα μπροστά μου, ντύθηκε τα χρυσά μου πέπλα, κι έτσι
γυμνόποδη με τα χοντρά της πόδια, άρχισε να χορεύει,
πήδησε πάνω στο τραπέζι — ξέφρενη· χόρευε, υποκλίνονταν
μιμούμενη τάχα τις παλιές μου κινήσεις. Ψηλά, στο μηρό της
είχε μια δαγκωνιά από δυνατά, κανονικά, αντρίκεια δόντια.
One day when I felt a bit better I asked them again
to make up my face They did I asked for a mirror
They had painted my face green with a black mouth I said to
them “Thank you”
as if I didn’t see anything strange They were laughing One
of them
stripped right in front of me put on my gold veils and just
like that
in her bare feet with her fat legs started dancing
she jumped on top of the table – frenzied she danced danced
bowed as if mimicking my old movements High up on her thigh
she had a love bite from a man’s strong even teeth
Libros Libertad 