Tasos Livaditis-Poems, Volume II

POEMS 1958-1964

ΤΑ ΕΛΑΧΙΣΤΑ

Δεν είναι που έχασες τα πιο ωραία σου όνειρα.

Δεν είναι που φύγανε τα πιο ακριβά σου χρόνια.

Δεν είναι που είδες, όχι, τους τελευταίους σου φίλους

να σε προδίνουν ή να λιποταχτούν. Ετούτη η τρύπα είναι

        φριχτή

στον τοίχο που με κόπο είχες σηκώσει, νύχτες άγρυπνος,

ρημάζοντας τα χέρια και τα χρόνια σου

στις πέτρες — τοίχο, για να σε κρύψει απ’ την αμείλιχτη

      αδιαφορία του κενού.

Και τώρα, μια μικρή τρύπα, σχεδόν αόρατη, απ’ όπου

       μπαίνει αθόρυβα κι ανέκκλητα

όλο το ψύχος της μεγάλης ματαιότητας.

Minimal Things

It isn’t that you lost your most beautiful dreams

it isn’t that you lost your precious years

it isn’t that you saw your last friends betray you or

desert you.

It’s this horrible hole in the wall that you kept

during your sleepless nights, in vigil, ravaging your

hands and years on the rocks, this wall that 

hides you from the merciless indifference

of the void; and now it’s this tiny hole, almost

invisible, through which the cold of the great

futility enters noiselessly and unabatedly.