Tasos Livaditis-Poems, Volume II

POEMS 1958-1964

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Οι ίδιες ταπεινώσεις πάλι σήμερα, τα ίδια λάθη, οι συμβι-

       βασμοί,

το δουλικό χαμόγελο μπροστά σε κείνον που περιφρονείς,

το όρθιο μαχαίρι, που σφάζεις μέσα σου κι αυτόν και το χα-

        μόγελο σου,

η μοναξιά, η μεταμέλεια, η οδυνηρή σου ανάγκη για μεγάλες

        πράξεις

που δεν έγιναν ποτέ, τα φαγωμένα σου τακούνια,

το ακαθόριστο αίσθημα μιας τρομερής σου αξίας, μιας δύνα-

        μης αφανέρωτης

που την κρύβεις μ’ επιμέλεια για τη μεγάλη ώρα, και μαζί η

         πικρή υποψία

πως δεν κρύβεις τίποτα, και πως εκείνη η μεγάλη ώρα δε

       θαρθεί ποτέ,

ή ακόμα πιο φριχτό, πως πέρασε χωρίς να την αναγνωρίσεις,

η κοπέλλα του αντικρινού σπιτιού που τρέχει βιαστική στο

        ραντεβού της

χωρίς να σου ρίχνει ούτε ένα βλέμμα. Τα όνειρα, α, τα όνει-

        ρα που όσο πιο ακατόρθωτα είναι

τόσο τους δίνεσαι με πιο μεγάλη λύσσα, οι αμαρτίες που φο-

        βάσαι, οι αγνότητες που δεν μπορείς,

η σκέψη, πως, εκεί, να, πίσω από τη γωνιά του δρόμου σε

       προσμένουν

όλα τα ενδεχόμενα, ενώ δε συναντάς παρά το ίδιο γαλακτο-

       πωλείο —

την έμαθες τη ζωή σου, χρόνια τώρα.

Έτσι κάθε μέρα ξυπνάς με την πικρή αόριστη απόφαση:

        άν έπεφτα απ’ το παράθυρο;

Και κάθε βράδι κοιμάσαι μ’ έναν θησαυρό: αυτήν την πολυ-

        σήμαντη αυριανή σου μέρα.

Day by Day

The same humiliation again today, the same mistakes,

            compromises,

the servile smile in front of the one you disdain

the ready knife you use to kill him and your smile

             inside you

loneliness, regret, painful need for great acts

that you never accomplished, your overused heels,

the vague sense of your great value, an unproven

             power

that you don’t hide anything and that great hour

             which will never come

or the horrible thought that that hour passed and you

             never recognized it,

the girl from the opposite house who walks fast to

             her date

without looking at you. The dreams, ah yes, dreams

that as unachievable as they are you devote yourself

             to them in a frantic way,

the sins you are afraid of, the purities you can’t endure

the thought, that there behind the corner of the road

             all eventualities wait for you

while you don’t encounter but the same milkman’s

             store;

you got to know your life, year after year.


Thus each day you get up with the bitter and vague

decision: should you fall off the window?

And every evening you go to sleep with one treasure:

this most important day: tomorrow.