Θαύμα
Το δεύτερο μήνα του ταξιδιού μας ξαφνικά έφτασε
της πείνας μας η ώρα, που αποφασίσαμε να γίνουμε
παράδειγμα, σαν κτίριο περίλαμπρο ανθρώπων θεοσεβών,
σαν μαριονέτες κεντημένοι στο χαλί της άγνοιας
ώσπου χαρούμενοι περίσσεια, σαν να `μασταν σε έκσταση,
ανοίξαμε του Αίολου τον ασκό κι εξαπολύσαμε
τις αμαρτίες, τη χαζομάρα, την προδοσία, τη χρεοκοπεία
των ηθών και τους αγίους μας στις τέσσερις γωνιές
του γαλαξία.
Ξάφνου θυμήθηκα το μπάρμπα Αντώνη με τις ρυτίδες
και το αγνό χαμόγελο κι ήταν σαν να `νοιξε ακόμα ένα
τριαντάφυλλο στο μαγικό μου κήπο. Αδέσμευτη ελευθερία
εκηρύξαμε, τις πόρτες σπάσαμε, της στάμνας θραύσματα
πήραμε με θαυμασμό και σέβας ξαναδέσαμε το νέο μας
ξεκίνημα, το θαύμα μας το πρώτο.
Κι ήταν όλα καλά.
Miracle
During the second month of the adventure the hour
of our hunger had arrived and we decided to become
edifice of pious men, innocent supplicants stitched
on the faded wall of ignorance when with a sudden
gleam, as in a rapture, we opened the lid of Aeolus’
bag and let all hell loose: our saints and sins scattered
to the four corners of the galaxy, dumbness and treachery
and moral bankruptcy.
Suddenly I remembered my uncle Anthony with
his wrinkles and the unblemished smile and it was
as if another rose bloomed in my magical garden.
We evoked our unchained freedom, we broke doors,
fragments of the broken pitcher we gathered, in awe
and reverence we glued a new beginning, the first
miracle, on our faces
and it was good.
Libros Libertad 