
Νέοι της Σιδώνος (400 μ.Χ.) (1920)
Ο ηθοποιός που έφεραν για να τους διασκεδάσει
απήγγειλε και μερικά επιγράμματα εκλεκτά.
Η αίθουσα άνοιγε στον κήπο επάνω
κ’ είχε μιαν ελαφρά ευωδία ανθέων
που ενώνονταν με τα μυρωδικά
των πέντε αρωματισμένων Σιδωνίων νέων.
Διαβάσθηκαν Μελέαγρος, και Κριναγόρας, και Ριανός.
μα σαν απήγγειλεν ο ηθοποιός,
«Αισχύλον Ευφορίωνος Αθηναίον τόδε κεύθει»-
(τονίζοντας ίσως υπέρ το δέον
το «αλκήν δ’ ευδόκιμον», το «Μαραθώνιον άλσος»),
πετάχθηκεν ευθύς ένα παιδί ζωηρό,
φανατικό για γράμματα, και φώναξε:
«Α δεν μ’ αρέσει το τετράστιχον αυτό.
Εκφράσεις τοιούτου είδους μοιάζουν κάπως σαν λειποψυχίες.
Δόσε -κηρύττω- στο έργον σου όλην την δύναμί σου,
όλην την μέριμνα, και πάλι το έργον σου θυμήσου
μες στην δοκιμασίαν, ή όταν η ώρα σου πια γέρνει.
Ετσι από σένα περιμένω κι απαιτώ.
Κι όχι απ’ τον νου σου ολότελα να βγάλεις
της Τραγωδίας τον Λόγο τον λαμπρό-
τι Αγαμέμνονα, τι Προμηθέα θαυμαστό,
τι Ορέστου, τι Κασσάνδρας παρουσίες,
τι Επτά επί Θήβας – και για μνήμη σου να βάλεις
μόνο που μες στων στρατιωτών τες τάξεις, τον σωρό
πολέμησες και συ τον Δάτι και τον Αρταφέρνη».
YOUNG MEN OF SIDON (400 A.D.)
The actor they brought to entertain them
also recited a few excellent epigrams.
The hall opened out into the garden;
and had a light fragrance of flowers
that blended with the scents
of the five perfumed young men from Sidon.
They read Meleargos, and Krinagoras, and Rianos.
But when the actor recited,
“here lies Aeschylus the Athenian son of Euforion”—
(stressing perhaps more than necessary
the “famous in his valor”, the “Marathonian Grove”),
suddenly a lively young man,
a fanatic of letters, got up and shouted;
“Ah, I don’t like that quatrain at all.
Such phrases somehow seem like cowardice.
Give—I urge you—all your strength to your work,
all your care, and again remember of your work
in times of trial, or when your time has come.
That’s what I demand and expect of you.
Don’t ever dismiss from your mind
the brilliant Word of Tragedy—
Agamemnon, the admirable Prometheus,
Oreste’s, and Kassandra’s presentations,
the Seven Against Thebes—and keep in your memory
that only in the ranks of the soldiers, as one
with the masses, you too fought against Dates and Artafernis.”