Tasos Livaditis-Poems, Volume II

Night Visitor 1972

ΙΣΤΟΡΙΑ

     Τόσους αιώνες μετά τον κατακλυσμό κι εγώ στεκόμουν ακόμα

στον προθάλαμο με τις βρεγμένες ομπρέλες,

     ήταν κι άλλοι πολλοί που περίμεναν και τα σημειώματα στο

χέρι μας είχαν αρχίσει να λιώνουν,

     ο ανακριτής αργούσε και τα χρόνια περνούσαν, «τουλάχιστον, να

μοτ δίνανε μια κιμωλία» παρακαλούσε κάποιος,

     η γυναίκα φορούσε μια παλιά βρώμικη ρόμπα, «ακόνα να σταμα-

τήσει» είπε λυπημένα, κι έδειξε πέρα, μακριά, τον Τροχό.

     Μια ιστορία συνηθισμένη, που λένε.

Story

     Centuries after the deluge and I still stood in the hallway

with the wet umbrella;

     there were others waiting too and the notes in our hands

started to dissolve;

     the prosecutor delayed and the years passed, “if they

at least gave me a piece of chalk” someone complained;

     the woman wore an old dirty robe, “it hasn’t stopped yet”

she said and she showed the wheel at the far end.

     A well-known story, as they say.